Smetvrees forum

Wist u dat ongeveer twee van de bevolking aan dwangklachten lijdt, waaronder smetvrees? Een centrale rol speelt de angst voor besmetting. Angst om besmet te raken door een ander of juist angst om de ander te besmetten. Men duidt smetvrees weleens aan met wasdrang. Wanneer iemand smetvrees heeft zal diegene zichzelf vaak en grondig wassen.

Sommige patienten zijn bang om zelf besmet te raken. Een ander deel van de patienten wil juist de ander niet besmetten. Met het veelvuldig wassen van zichzelf en zijn of haar spullen denkt de patient besmetting tegen te gaan. Vanzelfsprekend is de angst overdreven. Maar voor de patient zijn de dwanghandelingen van levensbelang. Vaak zit de angst dieper. Namelijk het gevoel om de controle te verliezen. Hieromheen hebben zich allerlei overtuigingen ontwikkeld. Volgens de ideeen van iemand met smetvrees zou je besmet kunnen raken door bestek dat is gebruik door een ander. Die kans is in werkelijkheid natuurlijk zeer gering.

De therapie die voor smetvrees goed werkt is exposure en responspreventie. De situaties waar de patient zoveel angst voor heeft moeten daarbij worden ondergaan. Bijvoorbeeld trapleuningen vanaf nu wel gebruiken en handen niet wassen na iemand een hand gegeven te hebben. Hopelijk leert de patient zo inzien dat de dwanghandelingen helemaal niet nodig zijn.

Bij exposure en responspreventie worden de moeilijke situaties in een angsthierarchie opgenomen. De patient zal als eerst met de minst moeilijke situatie worden geconfronteerd. Op het laatst wordt de meest gevreesde situatie ondergaan. Bij deze methode ligt de focus op het nalaten van de dwanghandelingen.

Men kan de behandeling van smetvrees uitbreiden met medicatie. Wanneer men met exposure en responspreventie geen of onvoldoende vooruitgang boekt, kunnen medicijnen hier verandering in brengen. Alleen medicatie en geen exposure en responspreventie is ook goed mogelijk.
Free Web Hosting